Zoals wel vaker bij de uitermate geslaagde uitgaven van het Italiaanse Alfa Music label tast ik ook hier volledig in het duister wat betreft de leider en naamgever van dit album Christianne Neves. De Franse jazz ligt wel redelijk in mijn gehoorveld door veelvuldig verblijf in Frankrijk en het bezoeken van jazzfestivals aldaar, in de Nederlandse/Belgische pers is dat al veel minder en de Italiaanse jazz krijgt nog veel minder aandacht met uitzonderingen als topmusici als Enrico Pieranunzi, Enrico Rava en Paolo Fresu en nog zowat beroemde namen, maar de rest is volstrekt onbekend. En dat is eigenlijk een schande want mede door alle albums op het Alfa Music label die ik toegestuurd krijg door Xango ben ik inmiddels wel op de hoogte van het fantastische niveau van de Italiaanse jazz, alleen moeten ze naast de Italiaanse tekst in de cd boekjes zeker ook een Engelse tekst afdrukken, als je tenminste Europees een rol wil spelen. Dit even terzijde, de bezetting op dit album verschilt per nummer, in ieder geval zijn op de verschillende nummers te horen: Christianna Neves op piano en/of keyboard, Mario Caribé op basgitaar en contrabas, Edu Ribeiro op drums, Stefano Rossini op drums en oftewel Edu Lobo of Andrea Marquee is vocaal te horen, Ari Colares op percussie, Stefano Rossini op drums en perc., Gianluca Persichetti op ak. gitaar, Natalino Marchetti op accordeon en Edu Ribeiro op drums.

Christianne Neves is een groot talent, haar creativiteit uit zichzelf in geïnspireerde en fraaie arrangementen, haar pianospel is fabuleus. In het openings- en titelnummer “Abertura das Águas” horen we een geïnspireerde vocale bijdrage van Andrea Marquee die bijkans de longen uit haar lijf schreeuwt. Zij is gelukkig afwezig in het swingende “Samba in Bari”, heerlijke muziek in Zuid-Amerikaanse sferen, helemaal passend bij de huidige temperatuur (27/6/24). Er is een bijzonder geslaagde gastrol voor gitarist Gianluca Persichetti. Het melancholieke “Jose” is opgedragen aan Jose Bebedito Neves, de vader van Christianne. Het nummer ontleent zijn sfeervolle klank vooral aan de gastrol van Natalino Marchetti op accordeon en het gevoelvolle spel van Christianne, heerlijke muziek om bij weg te mijmeren. “Carinhoso” is een lichtvoetig solo nummer van Christianne waarin ze duidelijk al haar kwaliteiten ten toon spreidt in deze bijzonder ingenieuze compositie van Pixinguinha (Braziliaanse componist/saxofonist 1897- 1973). “Bijo no asfalto” is een nummer van Christianne uitgevoerd in trio bezetting met Mario Caribé op contrabas en Edu Ribeiro op slagwerk, alweer een bewijs van de klasse van deze excellente pianiste. “Ave Rara” werd geschreven door Edu Lobo die hier ook vocaal is te horen en die dat uitermate overtuigend doet, alweer zonnige klanken die werken als balsem voor de ziel. “Sem Ensaio” (Improvisatio 1) Brasil & Italia is een improvisatie met Christianne op de el. piano en speciale gast Stefania Tallini op piano.

Een intrigerend werkje waarin het samenspel tussen keyboard en piano vlekkeloos verloopt, perfect. Er staan nog drie van deze improvisaties op dit album, allemaal spannend en uitdagend, jazz zoals die moet zijn. In “As Pastorinhas” is wederom zangeres Andrea Marquee te horen, echter hier heel overtuigend met een bijna zwoele uitvoering van dit nummer van Noel Rosa, hierbij mijn excuses voor de eerdere beoordeling. Mr. Grusin is een eerbetoon aan de bekende Amerikaanse componist/arrangeur/ producer/pianist/bandleider Dave Grusin (1934), een heerlijk nummer mede door de bijdrage van gast Franco Piana op flugelhorn en het gestreken basspel van Mario Caribé, super ! Een ander nummer dat hoge ogen gooit mede door een gastrol is “Samba em Triângulo” met als gast Lorenzo Corsi op c fluit en piccolo, je waant je op een zonovergoten strand onder een parasol met een fijn glas (vul maar in). Kortom een heerlijk album dat alle voetbal misère snel doet vergeten.

Jan van Leersum.